Αν ισχύει η παροιμία "η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται", τότε για τον Παναθηναϊκό τα χειρότερα έρχονται... Ήττα 3-4 μέσα στο ΟΑΚΑ από τη Δανέζικη Όντενσε, αποκλεισμός από τα play-off του Champions League, γιούχα, ομάδα με πολλές ελλείψεις και διοίκηση με ακόμα περισσότερες (αν υπάρχει διοίκηση ακόμα). Και μόλις μπήκαμε στον Αύγουστο...
Υπάρχει χειρότερο; ΝΑΙ! Προσεχώς... εμφύλιος! Αυτό που συμβαίνει στην πράσινη εξέδρα είναι τραγικό. Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η κατάσταση. Πριν το παιχνίδι γιούχα, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού γιούχα, μετά το παιχνίδι πάλι γιούχα. Νικάς 2-1 γιούχα, χάνεις 2-4 ξανά γιούχα.
ΡΕ! Δουλευόμαστε; Η ομάδα παίζει μπάλα κι εμείς ασχολούμαστε με το ποιος (α)μέτοχος την έχει μεγαλύτερη... την Παναθηναϊκοφροσύνη. Ναι ,η ομάδα δεν τραβάει! Ναι, οι (α)μέτοχοι είναι αλλού! Ναι, πολλοί παίχτες δεν αξίζουν να φοράνε την πράσινη φανέλα! Αλλά η ομάδα αυτή είναι. Αυτοί οι παίχτες παίζουν μπάλα, αυτοί είναι στον αγωνιστικό χώρο. Στήριξε τους 90 λεπτά και μετά κάνε ό,τι θες. Όχι ρε παιδιά να τρωγόμαστε πάλι μεταξύ μας! Το πέταλο να βρίζει τους απέναντι, οι απέναντι να βρίζουν το πέταλο και όλοι οι άλλοι να τρώγονται μεταξύ τους. Η ομάδα παίζει μπάλα ρε παιδιά...
Αγωνιστικά τώρα. Γιατί αγωνιστικά πρέπει να μιλάμε στο ποδόσφαιρο. Εκεί είναι το θέαμα. Ο Παναθηναϊκός μέχρι το 2-1 ήταν πολύ καλός. Αλλά μέχρι εκεί, μετά η μηχανή έσβησε. Και το 2-1 έγινε 2-4 πολύ απλά. Η ομάδα, κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται οπωσδήποτε ανανέωση. Οι καινούργιοι παίχτες πρέπει να ενσωματωθούν και 2-3 προσθήκες είναι αναγκαίες. Προς Θεού, η ομάδα δεν είναι για πέταμα. Όπως δε γίναμε υπερομάδα μετά τη Δανία, έτσι και σήμερα δε γίναμε ξαφνικά καφενείο. Δουλειά χρειάζεται και υπομονή. Λέξεις λίγο άγνωστες από το ελληνικό λεξικό, αλλά χρειάζονται!
Συντάκτης:Σπύρος Σταγάκης
